sur-re-alistische fotografie
Op weg naar het onbekende en nieuwe ik.
Het etiket kanker is bij de verkeerde persoon terechtgekomen. (Het Is Zo Niet Ik).
Maar toch ben ik voor de toekomst van dit label voorzien.
De ziekte voelt als ongrijpbaar, ongenaakbaar en niet realistisch.
Het voortraject, de constatering dat je het hebt voelt vreemd aan, je leven staat in het slecht nieuwsgesprek volledig op z’n kop. Te veel vragen om te beantwoorden, maar er is veel meer dan dat mijn verstand kan bevatten. Gevoel, emotie en surrealisme. (In welke rollercoaster ben ik terechtgekomen)
Toch ziet de behandelend arts mogelijkheden om de strijd tegen de voor mij chronische ziekte aan te gaan. Een zakje met prednison en immunotherapie wordt door één van mijn aderen binnengebracht. De volgende 3 dagen krijg ik een ontbijtbordje vol met chemopillen.
Steeds weer spannende momenten, wat doet het en hoe voel ik me. Ik kan vertellen dat de behandel week door mij als slopend (zowel fysiek als geestelijk) wordt ervaren. Maar dat is uiteraard een persoonlijke beleving en voor iedereen anders. Een hele aparte ervaring is dat ik op het einde van de 1e behandelweek ineens de lucht zie opklaren en mijn brein als een gek creatieve plannen aan het smeden is. Daar is dit verhaal met de bijpassende foto uit voortgekomen. Na de behandelweek 3 weken tijd om weer op te knappen en de bloedwaardes weer op slagkracht te krijgen voor de volgende dreun die moet worden uitgedeeld. Helaas waren de bloedwaardes niet voldoende herstelt en moet de volgende kuur 1 week worden uitgesteld. Dat komt blijkbaar vaker voor bij deze behandeling. Inmiddels ben ik in afwachting van de derde kuur. De totale behandeling bestaat (resultaat afhankelijk) uit ongeveer 4 kuren. Geschatte tijd 16 weken.
Mijn beleving is dat ik bij spannende tijden korter voor de kar sta dan ik zelf zou willen. De ongekende moeheid is bij veel lotgenoten een bekend fenomeen, ook dat passeert mij niet.
Maar zoals alles in het leven, vallen er hoe gek het ook klinkt positieve kanten te noteren.
Cliché maar o zo waar, positief genieten van de kleine dingen die dagelijks voorbijkomen.
Vrienden en kennissen die op een bijzondere manier steeds weer opnieuw met je meeleven, soms tranen trekkend, ze geven me zoveel positieve energie.
Nu het verhaal van de foto. Het Zeeuwse bouwwerk de Zeelandbrug, ooit door ons gefotografeerd op een vooraf gekozen moment dat het beeld een volledig serene rust zou uitstralen. Dus geen wolken, en water dat door een lange sluitertijd vlak wordt gestreken.
Op deze foto is in de nieuwe creatie een fictief iemand geplaatst (iedereen mag deze voor zichzelf een naam geven) Het vlakke geslagen water, de steiger met een onderbreking naar de fictieve tunnel die als uitdaging openstaat om naar de andere kant te komen.
Op weg naar het onbekende en nieuwe ik.
Deze foto is op elk formaat en ondergrond te bestellen met of zonder QR code
De prijs ervan wordt op basis van het door u gewenste product bepaalt.
De opbrengsten komen ten goede van het KWF
Uiteraard mag u ook een donatie geven aan het KWF zonder de foto te bestellen